Wysoka Rado – jak ja was „szanuję’.

„Szanowni Państwo” i „Wysoka Rado” takie zwroty są zdaniem burmistrz Sokołowskiej wyrażeniem szacunku. Tak przynajmniej stwierdziła wczoraj podczas sesji. Udowadniała w ten sposób swój ogromny „szacunek” jaki ma w stosunku do Radnych. To nic, że po tych słowach pojawiają się twierdzenia, że czytamy bez zrozumienia, że na niczym się, jako Radni nie znamy, że gdyby nie my to ona w tej gminie tyle by zrobiła. Ważne, że oznaką szacunku jest „Wysoka Rado” i „Szanowni Państwo”.

„Szanowna Pani Burmistrz Beato Sokołowska”, uważam, że jest pani najgorszym burmistrzem w historii samorządu w naszej gminie. Uważam, że nie jest pani w ogóle przygotowana, nawet do odbierania korespondencji w urzędzie, a co dopiero do bycia burmistrzem. Uważam, że nie dorasta pani do pięt swojemu poprzednikowi, a od dzieci w szkole podstawowej powinna się pani uczyć empatii i traktowania ludzi. Moim zdaniem nie zasługuje pani na jakąkolwiek pozytywną ocenę swojej pracy dla tej gminy. Nie potrafi pani niczego oprócz rzucania pustych obietnic i zwalania winy na innych za niezrealizowanie tego pustosłowia. Nie znam w miarę kulturalnych słów, którymi mógłbym zdefiniować pani burmistrzowanie w naszej gminie. Mam nadzieję, że czuje się pani uszanowana, bo swoją wypowiedź zacząłem od „Szanowna…”. Niestety nie mogę powiedzieć „Wysoka”, bo wzrostem raczej pani nie grzeszy.

Proszę wybaczyć mi mój sarkazm, Drodzy Czytelnicy, ale krew mnie zalewa kiedy ktoś taki, jak Beata Sokołowska, śmie nas uczyć kultury i szacunku. To tak jakby Robert Lewandowski chciał nas nauczyć gry w palanta. Nie znam nikogo, kto jest takim egoistą, jak burmistrz Sokołowska. Rzeczywiście są, jak widać ludzie, których nic nie rusza. Pokory za grosz. Pycha i buta, egoizm do sześcianu i próbuje pouczać wszystkich dookoła. Może i w Radzie zasiadają ludzie prości, którzy nie są tak elokwentni i wielu rzeczy nie wiedzą. Ale jesteśmy ludźmi prostymi, a nie prostakami. Rozumie pani różnicę Beato Sokołowska? Szczerze wątpię!

Burmistrz Sokołowska kilka razy mówi do Radnych, że ona nam radzi. Może niech pani posłucha naszej rady. Proszę się zająć pracą. Może uda się pani przez tych kilkanaście miesięcy, które jeszcze pani zostało zrobić coś pożytecznego. Szczerze wątpię, ale może! A za rok z okładem niech się pani raczej pakuje i idzie w dal szanować innych. My już za pani szacunek DZIĘKUJEMY!