Różne oblicza dobroci.

Kilka dni temu naszą Gminę obiegła sensacyjna wiadomość, że oto po raz pierwszy, z pieniędzy transgranicznych nasza Gmina otrzymała pieniądze na realizacje remontu budynku i wymiany trans granicznej naszych seniorów. Jakież to peany płynęły ze strony pani burmistrz i w stronę pani burmistrz. Wydawało się, że nareszcie emeryci będą docenienie. Tak pięknie komunikowano na stronach internetowych, że oto tak pani burmistrz wspiera emerytów (sorry seniorów) i tak strasznie dobrze o nich myśli. No pewnie seniorzy mieli łzy w oczach czytając te słowa.

Wczoraj w M-GOKU też mieli łzy w oczach. Tylko, że z innego powodu! Oto do pomieszczenia, które emeryci zajmują weszła pani burmistrz z „propozycją nie do odrzucenia”. Emeryci maja opuścić to pomieszczenie i przenieść się do takiego, które nie ma łazienki, ani pomieszczeń sanitarnych. Ptaszki ćwierkają, że padły słowa, że pani burmistrz tu rządzi i mają się wyprowadzić. Bo za pół roku będą mieli wyremontowany budynek i tam będą mieli godne warunki. Brawo pani burmistrz, jak tu pani nie wspierać w takiej sytuacji? Szok. Na stronie Urzędu ukazał się wczoraj tekst, wyjaśniający, jak to pani burmistrz, dla dobra emerytów i z natłoku wydarzeń w Domu Kultury, chce, żeby emeryci się wyprowadzili. Taka to miłość pani burmistrz do naszych emerytów. Ptaszki ćwierkają, że to pomieszczenie nie jest wcale potrzebne dla dodatkowych zajęć w Domu Kultury, ale jest potrzebne dla kumpla nowozatrudnionego w M-Gok-u. Jeśli to prawda, to kilkudziesięciu emerytów z kumplem przegra. Taki to będzie nowy styl opieki nad tymi, o których pani burmistrz, że zapracowali na to, aby im lepiej było. Za pół roku będzie zrobiony budynek, będzie wyremontowany, będzie pięknie. A teraz przez pół roku kumpel posiedzi w ciepełku, a emeryci posiedzą w budynku bez łazienki. Brawo oryginalne, podziwiam dobroć pani burmistrz. Pani taka dobra dla wszystkich, a tu pani referendum robią. No co za znieczulica.

Drodzy Mieszkańcy Gminy, emeryci dostali ultimatum, że do piątku maja opuścić swoje lokum, a potem, jak podobno pani burmistrz powiedziała, to po swojemu to załatwi. Strach się bać. A może pokażemy pani burmistrz, że obronimy to lokum, na pół roku, dla naszych emerytów? Może okażemy im wsparcie? Może przyjdziemy pod Dom Kultury w piątek, żeby zamanifestować z nimi solidarność? Zwłaszcza, że maja od lat 90 ubiegłego wieku, podpisaną umowę użyczenia tego pomieszczenia. Nikt nie ważył się tego tknąć, aż przyszła nasza przepełniona dobrocią pani burmistrz.  W obliczu tego, że są tak traktowani potrzeba dać im wsparcie. Nam kumple nie są potrzebni. Nam jest potrzebny każdy Mieszkaniec naszej Gminy.